Κρήτη – Creta 4/2022
Να γυρίζεις τη γης, να βλέπεις – να βλέπεις- και να μην χορταίνεις- καινούργια χώματα και θάλασσες κι ανθρώπους και ιδέες, και να τα βλέπεις όλα για πρώτη φορά, να τα βλέπεις όλα σα για τελευταία φορά, με μακρόσερτη ματιά, κι έπειτα να σφλανάς τα βλέφαρα και να νιώθεις τα πλούτη να κατασταλάζουν μέσα σου ήσυχα, τρικυμιστά, όπως θέλουν, ωσότου να τα περάσει από την ψιλή κρισάρα του ο καιρός, να κατασταλάξει το ξαθέρι απ’ όλες τις χαρές και τις πίκρες σου – τούτη η αλχημεία της καρδιάς, είναι, θαρρώ μια μεγάλη, αντάξια του ανθρώπου ηδονή. ( Ν. Καζαντζάκης)
Μινωικός πολιτισμός, πανύψηλα βουνά, βαθιά φαράγγια, ατέλειωτες παραλίες, απέραντοι ελαιώνες, απλό φαγητό υψηλής γαστρονομίας, δαιδαλώδεις διαδρομές, όμορφες πόλεις και φυσικά πάνω από όλα οι άνθρωποι! Στην υγειά μας λοιπόν με καταπληκτική ρακί!
Και πόσα δεν έχουν γραφεί για το νησί μας; Από τα βάθη της ιστορίας η Κρήτη υφαίνει το πολύχρωμο σκέπασμά της και το δίνει απλόχερα στον κόσμο.
Ακολουθούν επτά μέρες που κύλησαν πάνω στις μηχανές μας με εικόνες που φυσικά όπως είναι και το μότο μου: Η περιγραφή δεν είναι το περιγραφόμενο! Πως άλλωστε τα λόγια και οι εικόνες να δώσουν τη ζωή, τις μυρωδιές, τις γεύσεις, τα γέλια, τον θαυμασμό…
Παρέα με τον Νίκο (bmw) και τον επίσης Νίκο (cbx) που ήρθε και μας συνάντησε 3 μέρες αργότερα ζήσαμε απίθανες στιγμές γεμάτες χιούμορ και περιπέτεια. Τους ευχαριστώ εκ βάθους! (Οι φωτο τραβηγμένες από όλους. Κλικ πάνω τους για μεγέθυνση)
Η διαδρομή χονδρικά: https://goo.gl/maps/CGCv8w3hdJYcQvNn6
Ημέρα 1η
Αναχώρηση από Λάρισα προς Πειραιά και το βράδυ για Χανιά. Δύσκολο ταξίδι πολύς κόσμος στο πλοίο δεν είχαμε που να σταθούμε. Από Χανιά με το πρώτο φως φύγαμε για Μπάλο την υπέροχη αυτή παραλία. Εκεί με περίμενε ένα άγχος για την μπαταρία -8 χρόνων!!- με αποτέλεσμα να αφήσω ανοιχτή τη μηχανή με το φόβο μήπως μείνω. Τελικά το πρόβλημα ήταν στο μυαλό μου και παρότι χάσαμε ώρα να ψάχνουμε για αλλαγή μπαταρίας την έβγαλα με την αθάνατη Yuasa… Επιστροφή στα Χανιά, εύρεση καταλύματος και αμέσως φύγαμε για το ιστορικό Θέρισο μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή στο φαράγγι.
Το δειλινό μας βρήκε στα πανέμορφα χρώματα του λιμανιού και της παλιάς πόλης.
Ημέρα 2η
Νωρίς για Ελαφονήσι. Τι ωραία διαδρομή! Παράκαμψη για Μηλιά – ένα οικολογικό μικρό χωριό-ξενώνας με εστιατόριο και σπιτάκια ψηλά στο βουνό χτισμένο μόνο με φυσικά υλικά που λειτουργεί χωρίς ηλεκτρικό. Ένα πραγματικό ησυχαστήριο για ψαγμένους ταξιδιώτες που αναζητούν κάτι διαφορετικό.
Το Ελαφονήσι φυσικά υπέροχο μέρος γεμάτο ήδη με τουρίστες! Το καλό ήταν ότι ο καιρός ήταν υπέροχος όλες τις μέρες. Το μειονέκτημα η Αφρικανική σκόνη παρούσα τις πιο πολλές μέρες αλλοίωνε τα γαλανά χρώματα του ουρανού…
Η συνέχεια για Κάνδανο όπου συναντήσαμε τον υπέροχο Νεκτάριο και φυσικά τα τσιγαριαστά, η στάκα, και η ρακή έδωσε και πήρε! Δεν είχαμε επιλογή παρά να πάμε στη Σούγια να ξεθολώσουμε αγναντεύοντας το Λιβυκό!
Επιστροφή στον βορρά στο Ρέθυμνο για διανυκτέρευση. Η παλιά πόλη και η αύρα του Ρεθύμνου, ο δρόμος με τους φοίνικες και η σφύζουσα από νεολαία νυχτερινή ζωή μας γοήτευσε! Η στάκα όμως με τα αβγά δεν έλεγε να χωνέψει παρά μόνο το επόμενο πρωί που περπατήσαμε-τρέξαμε την μοναδική παραλιακή διαδρομή προς τη Φορτέτζα!
Ημέρα 3η
Η μέρα απλώνονταν μπροστά! Ξεκίνησε με μια βόλτα στο Ρέθυμνο και την τεράστια παραλία του. Φουλάρισμα στην πόλη σε ένα μοιραίο όπως θα αποδειχθεί βενζινάδικο και κατεύθυνση προς τη φημισμένη χώρα των Σφακίων. Η διαδρομή υπέροχη, περνώντας από το οροπέδιο Ασκύφου η θέα κόβει την ανάσα, το οδόστρωμα καινούργιο άριστο. απολαυστική οδήγηση. Στάση στα γραφικά Σφακιά και συνάντηση με ένα ιδιαίτερο και πολυταξιδεμένο ζευγάρι Αυστριακών με μεγάλες φορτωμένες μπέμπες. Το ζευγάρι θα το συναντούσαμε σχεδόν καθημερινά το επόμενο τριήμερο αφού ακολουθούσαμε ίδιες πορείες.
Μετά από μια μικρή στάση στον Πλακιά ο προορισμός φυσικά ήταν το μοναστήρι και η παραλία της Πρέβελης. Μοναδικό τοπίο, η εικόνα από ψηλά με το μικρό φοινικόδασος είναι όλα τα λεφτά. Καταπληκτική και η μονή. Πολύς κόσμος για αρχές Απρίλη αλλά η παραλία είναι ξακουστή. Τελευταίος προορισμός η γραφική Αγία Γαλήνη για διανυκτέρευση και φυσικά συνάντηση με τους Αυστριακούς. Στη διαδρομή η μηχανή αρχίζει κάτι περίεργα κλοτσήματα και αδυναμία στις ανηφόρες…
Ημέρα 4η
Η χαρά μας ήταν μεγάλη γιατί επιτέλους θα συναντιόμασταν με τον 3ο της παρέας τον Νίκο-cbx. Συνάντηση στη Φαιστό περιήγηση στον αρχαιολογικό χώρο που δυστυχώς δεν έχει κάτι αξιόλογο απομείνει και επόμενη στάση Μάταλα. Υπέροχος βράχος και οι μνήμες των χίπις νωπές αν και περάσαν 50 χρόνια! Η παραλία είναι όμορφη αλλά τα νεοελληνικά συνήθη αλουμινο-εκτρωματα χαλάνε όλη τη γοητεία του τοπίου. Μπορείς να αφήσεις το μυαλό σου να ταξιδέψει πίσω στο χρόνο να δει τα πάρτι, τον χορό, την ελευθερία των νέων που συνέρρεαν από όλο τον κόσμο και την επανάσταση της κοινοβιακής ζωής στις σπηλιές. Σέξ, ναρκωτικά, ελευθερία, μουσική που δεν ήταν αυτονόητα εκείνες τις αθώες μέρες. Βουτιά στη θάλασσα και τα κρύα νερά του Απρίλη συνεφέρουν το μυαλό στο παρόν!
Τα δύσκολα συνεχίζουν όλη μέρα με τη μηχανή. Χλιμιντράει σαν άλογο στις ανηφόρες. Μιλάω με τον μηχανικό μου λέει βενζίνη με νερό νοθευμένη. Τα χιλιόμετρα κυλάνε πηγαίνοντας σαν κότα. Σχεδόν αδειάζει το ντεπόζιτο και με το νέο φουλάρισμα τα προβλήματα σταματάνε επιτέλους.
Ελαφρύ γεύμα στον γραφικό Μύρτο δίπλα στη θάλασσα με οικοδεσπότη τον εκπληκτικό Μιχάλη και τις νοστιμιές του.
Η διαδρομή συνεχίζεται αδιάφορα προς Ιεράπετρα που καθώς πλησιάζει ο ταξιδιώτης μένει άναυδος από την πληθώρα των θερμοκηπίων. Πλαστικό μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι σου σε όλο το μήκος και πλάτος. Βέβαια όλη η Ελλάδα και όχι μόνο τρέφεται με τα κηπευτικά της περιοχής αυτής τον χειμώνα! Η επόμενη σκέψη είναι η αυτάρκεια της Κρήτης. Λάδι, κηπευτικά, γεωργία, κτηνοτροφία, τουρισμός, ναυτιλία… Δεν λείπει τίποτα από αυτό το μέρος…
Τελικός προορισμός απόψε η γοητευτική Σητεία.
Ημέρα 5η
Το πρωί φύσηξε επιτέλους βοριάς, η ατμόσφαιρα καθάρισε από τη σκόνη, το γαλανό του Κρητικού ουρανού αποκαταστάθηκε και οι φωτογραφίες δείχνουν ακόμα πιο όμορφες. Φυσικά που αλλού να τραβήξεις από το να δεις το κάλλος του Βάι πριν πλακώσουν οι ορδές των τουριστών, Το φοινικόδασος και η παραλία προκλητικά άδεια- λόγω εποχής- σε προκαλεί να την φανταστείς το καλοκαίρι! Είναι τόσο ξακουστή που σίγουρα αισθάνεσαι τυχερός να την έχεις όλη δικιά σου όπως εμείς σήμερα!
Επίσκεψη και στην μικρή γραφική παραλία της Ίτανου λίγο πιο πάνω πριν πάρουμε το δρόμο πίσω για Σητεία και τη μονή Τοπλού. Η συνέχεια θα μας οδηγήσει στην Ελούντα, την Πλάκα και το νησάκι της Σπιναλόγκα. Τι χρώματα! Το ζευγάρι των αυστριακών δεν λείπει και δω και τρώμε παρέα
Επιστροφή για διανυκτέρευση στον Άγιο Νικόλαο. Πρώτη φορά είχα βρεθεί εκεί το 1983. Σκέφτομαι πως είμαι τυχερός που ύστερα από 40 σχεδόν χρόνια είμαι πίσω γιατί στη μνήμη μου είχε αποτυπωθεί η λιμνούλα και το γεφυράκι της πόλης. Ναι τυχερός! Όμορφο μέρος!
Ημέρα 6η
Η μέρα σήμερα περιλαμβάνει Ηράκλειο τελικό προορισμό της εκδρομής. Πριν όμως η μέρα είναι αφιερωμένη στο μοναδικό οροπέδιο Λασιθίου. Υπέροχος γύρος από τα χωριουδάκια του με κύριο προορισμό το Ψυχρό με το περίφημο σπήλαιο Δικταίο Άνδρο όπου η Ρέα γέννησε τον Δία!
Η συνέχεια απολαυστική και από τις κορυφαίες στιγμές της εκδρομής αφού λίγο πιο κάτω από το σπήλαιο καθόμαστε να γευματίσουμε στον Ταξίαρχο! Ο μοναδικός γνήσιος λεβέντης Δημήτρης-Ταξίαρχος- μας χάρισε μοναδικές στιγμές γέλιου, αυθορμητισμού, προβληματισμού και φυσικά καλής ρακής και εκλεκτών μεζέδων.
Ένα πέρασμα από την Χερσόνησο που μαζί με τα Μάλια είναι η αιχμή του δόρατος του τουριστικού προϊόντος της περιοχής σε προσγειώνει στην άσχημη πλευρά. Χάλια κατασκευές, μαζικός φτηνός τουρισμός που φυσικά είναι απαραίτητος αλλά αναρωτιέσαι γιατί αυτή η τσαπατσουλιά και η οικιστική ανοργανωσιά πρέπει να συνοδεύει τις επόμενες γενιές; Είναι δυστυχώς μάλλον στο dna μας….
Το Ηράκλειο μεγαλούπολη με πολύ όμορφο κέντρο και τεράστια προβλήτα-βραχίονα που αξίζει να περπατήσεις ασφυκτιά από ζωή.
Ημέρα 7η
Τελευταία μέρα και φυσικά κατεύθυνση προς Κνωσσό και τον εντυπωσιακό αρχαιολογικό χώρο. Ο Μινωικός πολιτισμός ξεδιπλώνεται και μαζί με το μουσείο του Ηρακλείου – που δεν επισκέφτηκα αλλά μου είπαν πως είναι εντυπωσιακό – αποκαλύπτει τα μυστικά του. Είμαστε μια τόσο τυχερή χώρα με τεράστια κληρονομιά….
Επόμενος προορισμός η μονή Αρκαδίου. Εντυπωσιαστήκαμε τόσο πολύ και φυσικά τεράστιο είναι το συναισθηματικό βάρος της ιστορικής αυτοθυσίας των Κρητών που υπό την καθοδήγηση του ηγούμενου ανατινάχθηκαν για να μην παραδοθούν στον Τούρκο εχθρό.
Η αυλαία θα κλείσει στις γραφικές Αρχάνες -που είναι βραβευμένες σε Ευρωπαϊκό διαγωνισμό οικιστικής ανάπτυξης-με ένα γλυκό του κουταλιού….
Κρήτη σ΄ ευχαριστούμε!!!
