Latin America: Επίλογος

(Από Στέλιος)

Λίγες σκέψεις για το ταξίδι….

Όλοι  που ταξιδεύουμε έχουμε σίγουρα κάτι κοινό…. Δεν χορταίνουμε τα ταξίδια! Απληστία;;; Δε βαριέσαι…πες το όπως θες, το σίγουρο είναι πως με χρήμα και χρόνο όλοι θα πηδάγαμε σε ένα τρένο, ένα αεροπλάνο και όπου μας έβγαζε! Ο Νίκος κάθε λίγο μου στέλνει links από τύπους που τριγυρνάνε μήνες… μηχανόβιους… περιπλανητές… και με σκοτώνει! Προχτές μου έστειλε έναν τύπο που τριγύρισε το Βιετνάμ με ένα φτηνό νοικιαζόμενο μηχανάκι και το σκεφτόμουνα όλη μέρα…

Επιθυμίες…. η πηγή της δυστυχίας που έλεγε ο Βούδας! Ας παρακάμψω τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της ρήσης και να γράψω λίγα τελευταία σχόλια για το ταξίδι αυτό στη Λατινική Αμερική. Αναβιώνοντας μέσα από το γράψιμο τις μέρες του ταξιδιού και σκαλίζοντας τα κατακάθια της μνήμης θα πω πως τη καρδιά μου κέρδισε η Βολιβία. Ίσως γιατί είναι η φτωχότερη και πιο αγνή (δε ξέρω τι άλλο επίθετο να προσαρτήσω) χώρα. Όχι πως δεν είναι το Περού ή η Βραζιλία, όμως η Βολιβία (βασικά οι άνθρωποι) έχουν μείνει μέσα μου πιο πολύ.

Η Αργεντινή με άφησε αδιάφορο. Το Περού ήταν συμπαθητικό. Η Βραζιλία με φιλοδώρησε με ένα αίσθημα χαβαλέ και ξεγνοιασιάς αλλά πολύ θα ήθελα να διασχίσω όλη την ακτή μέχρι πάνω Νατάλ. Ο φίλος μου Γ. πήγε ενδοχώρα στο Belo Horizonte και τη γύρω περιοχή το καλοκαίρι που πέρασε και μου είπε κολακευτικά λόγια για μια διαφορετική Βραζιλία από κείνη της παραλίας και της Σάμπα.

Στεναχωρήθηκα πού δεν μπορέσαμε να πάμε στο καρναβάλι του Ορούρο στη Βολιβία και λιγότερο στο Salar Uyuni. Η Παταγονία είναι ένα άλλο μέρος που θέλει χρόνο και ίσως ένας λόγος επίσκεψης στην Αργεντινή. Αν καταφέρω και πάω πάλι εκεί μακριά θα πάω στο βόρειο Περού, Εκουαδόρ και Κολομβία. Θα περάσω Κεντρική Αμερική και θα ανέβω ΗΠΑ….ανατολική ακτή … δυτική ακτή και από κει..Ασία…. και μετά ξύπνησα!!!!

καλά τα ταξίδια σε όλους!

Οι πτήσεις γίνανε με Alitalia προς Μiami (απαράδεκτο σέρβις, μάλιστα ένας αεροσυνοδός την έπεσε διπλα μας για ύπνο και μας είπε να μη μιλάμε γιατί ηθελε να κοιμηθεί!!!),  Lan από Miami προς Lima (εξαιρετικό σέρβις),  Emirates από Buenos προς Rio (άψογη) και Airfrance  από Rio προς  Αθήνα (άλλη τραγωδία… ο αεροσυνοδός πηγαίνοντας με την όπισθεν με το καρότσι ήρθε καταπάνω μου στο διάδρομο και ήθελε να ειδοποιήσει το Παρίσι να με συλλάβουν γιατί τον ακούμπησα με τα χέρια μου!! τι άλλο να έκανα αφού με πάτησε στο πόδι;; Η πλάκα είναι ότι φώναζε ότι κανένας δεν μπορεί να αγγίζει αεροσυνοδούς της Airfrance. Όταν κάλεσα τον υπεύθυνο της πτήσης και του είπα οι μισοί επιβάτες είναι έτοιμοι να πλακώσουν στο ξύλο τον άθλιο αεροσυνοδό μου ζήτησε συγνώμη και ανάγκασε και τον αεροσυνοδό να ζητήσει συγνώμη και να με παρακαλάει να μην καταγράψω  εγγράφως το συμβάν… Παράνοια!

Ξενοδοχεία εύκολα με booking.com, κλείναμε την προηγούμενη πριν κάθε μετακίνηση.  Χρήματα λιγότερα από δυό χιλιάρικα είχαμε μαζί μας. Πληρώσαμε κάποια έξοδα και με βίζα. Γενικά συμφέρει να έχεις μαζί σου λεφτά γιατί καλύτερα να αλλάζεις σε ανταλλακτήρια παρά να τραβάς από atm αφού παίρνεις πολύ λιγότερα μέσω της χειρότερης τιμής που προσφέρει η τράπεζα. Ειδικά Αργεντινή….

Μετακινήσεις με λεωφορεία, ατέλειωτες ώρες ταξιδιών αλλά και εγώ και ο Νίκος τη βρίσκουμε μια χαρά. Περού έχει κάτι απίστευτα λεωφορεία για Cusco και όχι μόνο, καλύτερα από αεροπλάνα! Αργεντινή επίσης.

Κάτι να μας ανεβάσει…. ΥΓ. 1. Ο καλός ταξιδευτής δεν έχει σταθερά σχέδια και δεν έχει καμιά πρόθεση να φτάσει κάπου. (Λάο Τσε, 6ος αιώνας π.Χ., Κινέζος φιλόσοφος).

Κάτι να μας προσγειώσει….ΥΓ. 2. Ταξίδεψε στις τέσσερις γωνιές της γης, αλλά δεν θα βρεις τίποτα πουθενά. Ό,τι υπάρχει είναι μόνο εδώ. (Sri Ramakrishna Paramahamsa, Ινδός θρησκευτικός ηγέτης).

(Από Νίκος)

Για να ξεκινήσω, στο ίδιο πνεύμα θα πω ότι φίλε Σ. «τρώγοντας έρχεται η όρεξη».

Έτσι έγινε και με εμάς: μετά από ένα ταξίδι που είχαμε κάνει στην Αφρική, και πολλά άλλα σε Ελλάδα και Ευρώπη, μας άνοιξε η όρεξη for the next big plan (big plan μέχρι το επόμενο μεγαλύτερο, έτσι δεν είναι φίλε Σ.);

2 χρόνια το συζητούσαμε και τελικά τα καταφέραμε. Άλλωστε για πολλούς, ο σχεδιασμός και η ετοιμασία είναι στην ουσία το μισό ταξίδι. Άραγε, πόσα βράδια έφαγα πάνω στον υπολογιστή να ψάχνω πτήσεις και αξιοθέατα ;

Ο απολογισμός αφήνει μια γλυκιά γεύση νοσταλγίας, όπως όλα τα περασμένα, και την πικρή επίγευση της εμπειρίας που πέρασε, χάθηκε και σιγά σιγά ίσως και να ξεχαστεί. Με μια λέξη γλυκόπικρος, όπως και η ζωή γενικά…

Η καταγραφή όμως αυτή σε μορφή χρονικού και διαλόγου με τον Σ. έδωσε μια ανάσα ζωής και φρέσκαρε τις αναμνήσεις. Το πισωγύρισμα στις παλιές φωτογραφίες αναβίωσε στη μνήμη στιγμές και τοπία. Όταν κατά τη διάρκεια αυτής της αναδρομής βρισκόμασταν με τον Σ. και τα λέγαμε και από κοντά, ένιωσα να συμπληρώνουμε μαζί το τεράστιο παζλ του οδοιπορικού μας : ο ένας θυμόνταν περιστατικά και συμπλήρωνε τον άλλο, μετά γελούσαμε και αμέσως μετά μελαγχολούσαμε… που ήμασταν, τι κάναμε, που γυρνούσαμε, πότε θα ξαναπάμε (έχουμε αφήσει εκκρεμότητες στην περιοχή Στέλιο, έτσι δεν είναι…;).

Όλες οι χώρες μου άρεσαν, η κάθε μια για άλλο λόγο: το αυτοκρατορικό Περού με τον Ειρηνικό Ωκεανό και τις κορυφές των Άνδεων, η ανεπιτήδευτη Βολιβία με τα μεγάλα υψόμετρα και τους καλοσυνάτους ανθρώπους, η ευρωπαϊκών προδιαγραφών Αργεντινή με την απεραντοσύνη της, η ήσυχη Ουρουγουάη με τον Rio de la Plata.

Δε θα γράψω για κόστος και πτήσεις κτλ, αυτά σας τα έδωσε ο Σ. πιο πάνω ξεκάθαρα και είναι πράγματα που σήμερα ισχύουν και αύριο είναι ιστορία.

Θα μείνω μόνο σε ένα: να το τολμήσετε, και αν το τολμήσετε, να το τολμήσετε μόνοι σας. Ξεχάστε και τουριστικά γκρουπ με τους ξεναγούς που σας πάνε όπου θέλουν και όποτε θέλουν. Μη φοβηθείτε ούτε τη γλώσσα: Πάρτε ένα βιβλίο ισπανικών ή κάποιο phrase book και αρχίστε να μαθαίνετε τα βασικά. Μαζί με λίγα αγγλικά θα τα καταφέρετε.

Βάλτε προτεραιότητες: όσες ημέρες και μήνες να κάτσετε δε θα μπορέσετε να τα δείτε όλα. Οι αποστάσεις είναι αχανείς, τα αξιοθέατα πολλά, ο χρόνος, για τους περισσότερους λίγος, και τα χρήματα ακόμα λιγότερα. Ότι και να κάνετε, δε θα τα δείτε όλα, ή ακόμα και να τα δείτε στο τέλος δε θα θυμάστε και πολλά, οπότε η συμβουλή μου είναι λίγα και καλά.

Ψάξτε σε blog, site, forum, ταξιδιωτικούς οδηγούς και ενημερωθείτε για τις τελευταίες ταξιδιωτικές εξελίξεις στην περιοχή. Αποφασίστε χοντρικά τι θα θέλατε να δείτε και σε ποιες περιοχές θα κινηθείτε. Θυμηθείτε: ότι όταν εμείς έχουμε καλοκαίρι, αυτοί έχουν χειμώνα και αντίστροφα.

Πάντα αφήστε 3-4 ημέρες περιθώριο, αν πάει κάτι στραβά να μην χάσετε το αεροπλάνο της επιστροφής και ένα σακίδιο στην πλάτη ξεκινήστε σαν σύγχρονοι conquistador να γνωρίσετε αυτή τη μακρινή γωνία του πλανήτη.

Υ.Γ. Και να θυμάστε: η ζωή είναι σαν κέρμα. Μπορείς να το ξοδέψεις όπως εσύ θέλεις αλλά μόνο μία φορά.