10. Στις σπηλιές του Phong Nha

(Από Νίκος)

Πρωί πρωί, μετά από ένα βιαστικό πρωινό με την ψυχή στο στόμα, επιβιβαστήκαμε σε ένα μικρό λεωφορείο με προορισμό την περιοχή του Phong Nha και το διάσημο σπήλαιό της. Μέχρι εκεί μεσολάβησε μια στάση σε ένα γιαπί καθολικό ναό σε ρυθμό παγόδας και η διάσχιση της άλλοτε αποστρατικοποιημένης ζώνης μεταξύ Βορείου και Νοτίου Βιετνάμ. Ο συμπαθητικός μας ξεναγός μας βομβάρδιζε συνεχώς με πληροφορίες αλλά οι ιστορικές του αναφορές για τον πόλεμο δεν ξέφευγαν από το πεπατημένο ιστορικό αφήγημα της κυβέρνησης του Βιετνάμ, χωρίς όμως ίχνος μίσους ή κακίας προς του πολύτιμους πλέον συμμάχους και επενδυτές της χώρας.

Καθώς είχαμε κλείσει μισή εκδρομή, αποβιβαστήκαμε έξω από ένα mini market-τουριστικό πρακτορείο, αφήσαμε τις αποσκευές μας και σχεδιάσαμε να κατευθυνθούμε με τα πόδια στο σπήλαιο. Γρήγορα συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό δεν είναι εφικτό καθώς η πρόσβαση μόνο με βάρκες από το κοντινό ποτάμι και για καλή μας τύχη βρήκαμε άλλα 8 άτομα για να μοιραστούμε το κόστος της βάρκας. Σύμφωνα με την wikipidea, «το σπήλαιο Phong Nha είναι ένα σπήλαιο στο εθνικό πάρκο Phong Nha-Kẻ Bàng, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO στην επαρχία Quảng Bình, Βιετνάμ. Έχει μήκος 7.729 μέτρα και περιέχει 14 σπήλαια, καθώς και ένα υπόγειο ποτάμι μήκους 13.969 μέτρων».

Όλα αυτά τα στοιχεία μπορεί αγαπητέ αναγνώστη να τα προσπερνάς γρήγορα, ίσως όμως μπορούν να σε προϊδεάσουν για το τι πρόκειται να ακολουθήσει: Η βάρκα σε ανεβάζει με αργό ρυθμό στο ποτάμι, μέχρι και τη μεγαλειώδη υδάτινη είσοδο του σπηλαίου. Τότε είναι που η μηχανή σβήνει και αναλαμβάνουν έργο οι δυο κωπηλάτες, συνήθως ένας άνδρας, στην πλώρη μια γυναίκα στην πρύμη αντίστοιχα. Με τη χρήση μόνο των κουπιών, το σιδερένιο σκαρί γλιστράει ήσυχα και σιγά μέσα στο μεγαλειώδες σπήλαιο που περιλαμβάνει πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο, παραλίες και άπειρους μαιανδρισμούς. Η διαδρομή κρατάει περίπου μισή ώρα, αποκαλύπτοντας στον επισκέπτη μόνο ένα μικρό κλάσμα του μεγαλείου της φύσης, στη συνέχεια η βάρκα κάνει αναστροφή και αποβιβάζει τους επισκέπτες στο χερσαίο τμήμα του σπηλαίου. Όλα είναι καλοκουρδισμένα και η βάρκα περιμένει πάλι στην ποτάμια είσοδο του σπηλαίου για την επιβίβαση και την επιστροφή.

Η εκδρομή μας ολοκληρώθηκε πίσω στο χωριό, με ένα μέτριο γεύμα -σούπα και σκοτώσαμε την ώρα μας με ατέλειωτες βόλτες. Βαρεμένοι από την πολύ σούπα το βραδάκι φάγαμε για αλλαγή μια άθλια πίτσα (!) σε ένα μικρό συμπαθητικό καφέ με μιξ κουζίνα και καταλήξαμε στο ξαπλα-λεωφορείο που θα μας οδηγούσε ολονύχτια ακόμη πιο βόρεια στην Νινχ Μπινχ (Ninh Bình) μια πόλη που βρίσκεται μια ανάσα από την πρωτεύουσα Ανόι.