5. Da Lat (Đà Lạt) – η Ζυρίχη του Βιετνάμ
(Από Νίκος)
Η ημέρα δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς: θέλεις τα κακά αγγλικά που μιλάνε στο Βιετνάμ, θέλεις η κακή συνεννόηση και η κούραση βρεθήκαμε να περιμένουμε το βανάκι για τη μεταφορά μας στην αυλή του ξενοδοχείου και βλακωδώς αντί να περιμένουμε τους γενικά συνεπείς Βιετναμέζους, βιαστήκαμε να πάρουμε ταξί για να μας πάει στο σταθμό του λεωφορείου για το Da Lat. Ο ταξιτζής μας άφησε σε ένα εγκαταλελειμμένο ταξιδιωτικό πρακτορείο και μας είπε ότι το λεωφορείο θα έρθει σε λίγο. Εμάς πάλι το μέρος δε μας γέμιζε το μάτι. Ευτυχώς με τη βοήθεια ενός Βιετναμέζου, του google translate και ενός άλλου ταξιτζή πήραμε ξανά ταξί για το κέντρο του Παν Θιέτ και αυτή τη φορά το σωστό σταθμό των λεωφορείων.
Φυσικά με αυτά και εκείνα η ώρα είχε περάσει, η βουρλισμένη κοπέλα του πρακτορείου δεν είχε το χρόνο ούτε την όρεξη να ασχοληθεί με 3 τύπους που έχασαν βλακωδώς το λεωφορείο τους και συνοπτικά μας είπε ότι οι επόμενες 3 θέσεις είναι με το μεθεπόμενο το απόγευμα. Κάπου εκεί που είχαμε χωνέψει ότι θα χάσουμε άσκοπα μια ημέρα και ετοιμαζόμασταν για βόλτα και πρωινό στο Παν Θιέτ, πετιέται πανικόβλητη η κοπέλα και μας λέει ελάτε γρήγορα, έχω 3 θέσεις σε αυτό που φεύγει τώρα! Συμπέρασμα δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε ποιο ήταν και που είχε γίνει το λάθος, το όμως αποτέλεσμα ήταν ότι ταξιδεύαμε προς τον προορισμό μας με μόνο μισή ώρα καθυστέρηση.
Ο δρόμος για το Da Lat ορεινός και στενός, ανηφόριζε διαρκώς εισχωρώντας στη ζούγκλα. Μετά από μία απαραίτητη στάση σε μια γραφική τοποθεσία στην άκρη μιας λίμνης, φτάσαμε επιτέλους στο Da Lat, μια ορεινή πόλη στα 1.500 μέτρα υψόμετρο που αποτελεί και δημοφιλή τουριστικό προορισμό. Όμως δεν είναι μόνο αυτό: λίγο έξω από την πόλη και ανάμεσα σε δάση με πεύκα, πλήθος θερμοκηπίων μαρτυράει πως το Da Lat εφοδιάζει με αγροτικά προϊόντα και λουλούδια όλο το Βιετνάμ. Η περιοχή γύρω από το Νταλάτ συγκεντρώνει τις περισσότερες φυτείες του περίφημου Βιετναμέζικου καφέ. Το Βιετνάμ είναι η δεύτερη χώρα σε παραγωγή καφέ στον κόσμο, αμέσως μετά τη Βραζιλία!
Όπως διαπιστώσαμε οι εορτασμοί του Τετ ακόμη καλά κρατούσαν και στο Da Lat νιώσαμε σαν να είμαστε στην Αράχωβα του Βιετνάμ: εκατοντάδες ξενοδοχεία (που ήταν όλα γεμάτα), πλήθος κόσμου να κάνει βαρκάδα στα νερά της γραφικής λίμνης και το βράδυ μια λαοθάλασσα στις κεντρικές αγορές για φαγητό και ψώνια.
Παρά το κρύο και το ελαφρύ κρύωμα που κληρονομήσαμε, οι δυο ημέρες διαμονής μας πέρασαν ευχάριστα κάνοντας μεγάλες βόλτες στην πόλη και δοκιμάζοντας νέα πιάτα βιετναμέζικου street food, όπως τις πιτούλες – κρέπες με αυγό, λαχανικά και λίγο κρέας που έκανε μια συμπαθητική κυρία στην άκρη του δρόμου και που στις σερβίριζε τυλιγμένες μέσα σε φυλλάδιο προσφορών από το σούπερ μάρκετ.
Ο επόμενος σταθμός θα ήταν πάλι παραθαλάσσια και συγκεκριμένα η πόλη της Να Τρανγκ (Nha Trang).
